นามนั้น
แม็กกี้ หลานสาวตัวน้อยของเรากับครอบครัว เพิ่งเดินทางกลับไปบ้านในรัฐมิสซูรีหลังจากที่มาเยี่ยมเราที่แกรนด์ แรพพิดส์ รัฐมิชิแกน แม่ของเธอเล่าให้เราฟังว่า หลังจากที่เธอกลับบ้านไปได้ไม่กี่วัน แม็กกี้ก็เดินทั่วบ้านและพูดอย่างมีความสุขว่า “มิชิแกน! มิชิแกน!”
ห่วงใยอย่างแท้จริง
คืนแรกในค่ายครอบครัว ประธานค่ายได้แจ้งให้ลูกค่ายทราบถึงตารางค่ายตลอดสัปดาห์เขาถามต่อไปว่า มีใครอยากจะพูดอะไรไหมเด็กผู้หญิงคนหนึ่งยืนขึ้นพร้อมกับวิงวอนขอความช่วยเหลืออย่างจริงจัง เธอเล่าถึงน้องชายคนเล็ก ซึ่งจำเป็นต้องให้การดูแลเป็นพิเศษ และครอบครัวของเธอต้องเหน็ดเหนื่อยอย่างมากเธอจึงขอร้องให้ทุกคนในค่าย ช่วยเป็นหูเป็นตาให้กับครอบครัวของเธอในสัปดาห์นี้ด้วย นับเป็นคำขอร้องที่มาจากความห่วงใยอย่างแท้จริงที่เธอมีต่อน้องชายและพ่อแม่ของเธอ ตลอดสัปดาห์นั้น เราจึงได้เห็นภาพสมาชิกในค่ายเข้าไปช่วยเหลือครอบครัวนี้
เพื่อนร่วมทาง
ไม่นานมานี้ขณะที่ค้นหาชื่อเพื่อนๆ ที่จบโรงเรียนพระคริสตธรรมรุ่นเดียวกัน ผมพบว่ามีเพื่อนผมหลายคนเสียชีวิตไปแล้ว ซึ่งเป็นข้อเตือนใจที่น่าคิดเกี่ยวกับชีวิตที่แสนสั้นของมนุษย์ กำหนดปีของเราคือประมาณเจ็ดสิบ และเราก็จากไป (สดุดี 90:10) กวีชาวอิสราเอลพูดถูก เราเป็นแต่แขกที่ผ่านไปและผู้อาศัยเท่านั้น(สดุดี 39:12)
ต้อนรับการกลับมา
จิมตัดสินใจติดตามพระเยซูเมื่ออายุ 10 ขวบ 15 ปีต่อมา ความตั้งใจนั้นจางไปและเขาได้ใช้ชีวิตตามปรัชญาที่ว่าใช้ชีวิตวันนี้ให้เต็มที่และบ่มเพาะนิสัยไม่ดีบางอย่าง ชีวิตของเขาเริ่มตกต่ำลง เขามีปัญหาในที่ทำงาน สมาชิกสามคนในครอบครัว เสียชีวิตลงเกือบจะพร้อมกันจิมเริ่มเกิดความกลัวและสงสัยและดูเหมือนจะไม่มีสิ่งใดช่วยเขาได้ วันหนึ่ง เมื่อเขาอ่านพระธรรมสดุดี 121:2 ว่า “ความอุปถัมภ์ของข้าพเจ้ามาจากพระเจ้า ผู้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก” ถ้อยคำนั้นแทงทะลุความกลัวและความสับสนในจิตใจ เขาหันกลับมาขอให้พระเจ้าช่วยและพระเจ้าทรงต้อนรับเขากลับมา
วีรบุรุษเหนือความบาป
เมื่อไม่นานมานี้ มีคนถามคำถามยากๆกับฉันว่า “คุณดำเนินชีวิตโดยไม่ทำบาปเลยได้นานที่สุดเท่าไหร่? หนึ่งสัปดาห์ หนึ่งวัน หรือหนึ่งชั่วโมง?” เราจะตอบคำถามนั้นได้อย่างไร หากเราซื่อสัตย์ เราอาจจะตอบว่า “ฉันละเว้นจากบาปไม่ได้เลยสักวันเดียว” หรือถ้าเรามองย้อนไปสัปดาห์ที่แล้ว เราอาจพบว่าเราไม่ได้สารภาพบาปกับพระเจ้าเลยแม้แต่เรื่องเดียว แต่คงเป็นการหลอกตัวเอง หากเราจะบอกว่าเราไม่ได้ทำบาปทางความคิดหรือการกระทำเลยตลอดหนึ่งสัปดาห์
ให้แก่ผู้ที่ควรได้รับ
ฉันกับสามีอาศัยอยู่ในชนบท ซึ่งล้อมรอบด้วยผืนนา ที่นี่มีคำพูดยอดนิยมว่า “หากวันนี้คุณได้ทานข้าว จงขอบคุณชาวนา” ชาวนาสมควรได้รับคำขอบคุณจากพวกเราจริงๆ พวกเขาทำงานหนักท่ามกลางแสงแดดเพื่อเตรียมดินหว่านเมล็ดพืช และเก็บเกี่ยวผล ที่จะช่วยไม่ให้พวกเราอดตาย
ผู้ชนะที่ไม่เคยขลาดกลัว
การข่มตาให้หลับเป็นเรื่องที่ยากมากสมัยที่ผมยังเป็นเด็ก ทันทีที่พ่อแม่ปิดไฟในห้องนอนของผม ภาพมังกรพ่นไฟจะค่อยๆ ปรากฏขึ้นจากกองเสื้อผ้า ที่ผมโยนทิ้งไว้บนเก้าอี้ และจินตนาการเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตใต้เตียงของผมทำให้ผมกลัวจนไม่สามารถหลับตาลงได้
ช่วยเหลือผู้อื่น
เมื่อพายุหอบเอาหิมะมาปกคลุมผืนหญ้า คนเลี้ยงสัตว์ในฟาร์มจึงต้องหันมาป้อนอาหารให้กับสัตว์ด้วยมือแทน ขณะที่ฟางถูกโยนลงมาจากรถบรรทุก สัตว์ตัวที่แข็งแรงที่สุด จะเบียดตัวมาอยู่ด้านหน้า ส่วนสัตว์ที่ขี้ตื่นหรืออ่อนแอจะไม่ได้กิน หรือได้กินน้อยมาก หากคนเลี้ยงไม่เข้ามาช่วย
ชิ้นส่วนจิ๊กซอว์
ในงานฉลองครบรอบวันเกิด คริสตี้ได้พลิกความคาดหมายของผู้ที่มาร่วมงานด้วยการมอบของขวัญให้กับทุกคน คือข้อความส่วนตัวที่บอกกับเราเป็นการส่วนตัวว่าเรามีความหมายต่อเธอมากเพียงใด และมีข้อความหนุนใจเกี่ยวกับการเป็นบุคคลที่พระเจ้าทรงสร้างให้เราเป็นเธอยังได้แนบชิ้นส่วนของจิ๊กซอว์มากับข้อความเพื่อย้ำเตือนว่าเราแต่ละคนมีเอกลักษณ์และเป็นส่วนสำคัญในแผนการของพระเจ้า
